Hypotheekrente vergelijken

De manier waarop je je hypotheek aflost, beïnvloedt het rentepercentage. De bekendste hypotheekvormen zijn de annuïteitenhypotheek, lineaire hypotheek en aflosvrije hypotheek.

Bij een annuïteitenhypotheek en lineaire hypotheek los je gedurende de looptijd geleidelijk het geleende bedrag af. Dit maakt dat je aan het einde van de looptijd hypotheekvrij bent. Bij een aflosvrije hypotheek los je niet af, maar betaal je gedurende de looptijd alleen rente over het geleende bedrag. In dit geval betaal je het volledige geleende bedrag pas terug als je je huis verkoopt of als je hypotheek afloopt. Je kunt er echter ook voor kiezen om al eerder (extra) af te lossen. Omdat de geldverstrekker gedurende de looptijd het risico draagt voor het volledige leenbedrag, kan het rentepercentage bij een aflosvrije hypotheek hoger zijn dan bij andere hypotheekvormen.

Bij het vergelijken van de rentestanden voor een hypotheek, zul je merken dat de rentevastperiode directe invloed heeft op de rentestand. De rentevastperiode is de periode waarvoor het rentetarief vaststaat. Dit kan variëren van twaalf maanden tot wel dertig jaar. Gedurende deze periode blijft je rente onveranderd, ongeacht eventuele schommelingen in de marktrente.

Korte rentevastperiode

Korte rentevastperiodes, zoals één tot vijf jaar, hebben doorgaans lagere rentepercentages dan lange rentevastperiodes. Dit komt doordat de geldverstrekker minder risico loopt bij kortlopende leningen. Als de marktrente stijgt, kan de geldverstrekker de rente aanpassen zodra de rentevastperiode afloopt. De geldverstrekker kan zich hierdoor aanpassen aan de nieuwe marktomstandigheden.

Lange rentevastperiode

Lange rentevastperiodes hebben over het algemeen hogere rentepercentages. Dit komt doordat geldverstrekkers een hogere premie vragen voor het langdurig vastzetten van de rente. Bij langlopende leningen loopt de geldverstrekker een groter risico dat de marktrente stijgt, waardoor ze gedurende de hele periode lagere rente-inkomsten zouden kunnen ontvangen dan de marktrente.

Een geldverstrekker loopt risico bij het uitlenen van geld, bijvoorbeeld omdat een hypotheek door omstandigheden niet meer kan worden betaald. Dit risico wordt bepaald op basis van de schuld-marktwaardeverhouding. 

Deze verhouding, ook wel bekend als risicoklasse, wordt berekend door de hypotheekschuld te delen door de marktwaarde van de woning. Als de schuld-marktwaardeverhouding hoog is, betekent dit dat het risico voor de geldverstrekker hoog is. Dit resulteert in een renteopslag die is bedoeld om het risico dat de geldverstrekker loopt te compenseren.

Bij een hypotheek met Nationale Hypotheek Garantie (NHG) is deze renteopslag echter niet van toepassing. NHG dekt (een deel van) de restschuld als de woning moet worden verkocht en de opbrengst niet voldoende is om de hypotheek af te lossen. Dit vermindert het risico voor de geldverstrekker en resulteert dus in een lager rentetarief.

Tot slot heeft het energielabel van de woning die je koopt invloed op de hypotheekrente. Als je een woning met een geldig geregistreerd energielabel B of hoger koopt, krijg je bij sommige geldverstrekkers een duurzaamheidskorting op de hypotheekrente. De hoogte van de duurzaamheidskorting verschilt, maar ligt meestal rond de 0,10% bij label B en 0,15% bij label A. Bij een nog beter energielabel kan de korting verder oplopen.